Páginas
- Página Principal
- PRESENTACIÓN
- O BAÚL DE SEGUNDO
- O BAÚL DE TERCEIRO
- O BAÚL DE QUINTO E SEXTO
- TEMARIO LINGUA GALEGA
- TEMARIO MATEMÁTICAS EDELVIVES
- TEMARIO DE C. NATUREZA
- TEMARIO C. SOCIAIS
- TEMARIO LENGUA SM
- SYMBALOO
- MÚSICA
- OS NOSOS TRABALLOS
- DESAFÍOS
- RESAPA NO VERÁN
- JUEGOS
- LIM: NATURAIS
- LIM MATEMÁTICAS
- LIM SOCIAIS
- LIM LENGUA
viernes, 28 de febrero de 2014
PROYECTO COLABORATIVO "PLATERO Y YO" EN LA ERA DIGITAL
Para conmemorar el centenario del nacimiento de la obra "PLATERO Y YO", nos hemos unido al Proyecto Colaborativo "Platero y Yo" en la era digital, iniciado y coordinado por Lourdes Giraldo Vargas.
En esta web, compartiremos las distintas actividades que vayamos realizando, con todos los coles participantes, así como disfrutar de las que ellos comparten.
Pincha en la imagen y...verás todo lo que puedes encontrar !
En esta web, compartiremos las distintas actividades que vayamos realizando, con todos los coles participantes, así como disfrutar de las que ellos comparten.
Pincha en la imagen y...verás todo lo que puedes encontrar !
jueves, 27 de febrero de 2014
LOS PRONOMBRES PERSONALES
Los pronombres personales son palabras que pueden sustituir al nombre y hacer la función de sujeto en una oración.
miércoles, 26 de febrero de 2014
OS COMPADRES E AS COMADRES NO ENTROIDO GALEGO
Antigamente, durante o Entroido, en moitos lugares de Galicia representábase unha loita entre sexos. A sociedade era machista , e as mulleres aproveitaban o segundo xoves anterior ó martes de Entroido para facer un gran compadre na praza do pobo, e alí mofábanse del , insultábano etc… Ó chegar a noite queimábano.
Os homes quixeron facer o mesmo e á semana seguinte , o xoves anterior ó martes de Entroido facían unha comadre grande na praza do pobo, mofábanse dela e á noite queimábana.
Os homes quixeron facer o mesmo e á semana seguinte , o xoves anterior ó martes de Entroido facían unha comadre grande na praza do pobo, mofábanse dela e á noite queimábana.
XOVES DE COMPADRES
As nenas saen ó patio do colexio co seu compadre que fixeron con anterioridade na clase de plástica. Os nenos tentan de collerllo e esnaquizalo. Elas loitan para que non o consigan.
XOVES DE COMADRES
Os nenos saen ó patio do colexio coa comadre, e agora son elas quenes tratan de agarrarlo e esnaquizalo, mentres que eles escapan para que non o consigan.
LEEMOS PLATERO Y YO CAPÍTULO : EL CANARIO VUELA
"EL CANARIO VUELA"
Un día, el canario verde, no sé cómo ni por qué, voló de su jaula. Era un canario viejo, recuerdo triste de una muerta, al que yo no había dado libertad por miedo de que se muriera de hambre o de frío, o de que se lo comieran los gatos.
Anduvo toda la mañana entre los grados del huerto, en el pino de la puerta, por las lilas. Los niños estuvieron, toda la mañana también, sentados en la galería, absortos en los breves vuelos del pajarillo amarillento. Libre, Platero, holgaba junto a los rosales, jugando con una mariposa.
A la tarde, el canario se vino al tejado de la casa grande, y allí se quedó largo tiempo, latiendo en el tibio sol que declinaba. De pronto, y sin saber nadie cómo ni por qué apareció en la jaula, otra vez alegre.
¡Qué alborozo en el jardín! Los niños saltaban, tocando las palmas, arrebolados y rientes como auroras; Diana, loca, los seguía, ladrándole a su propia y riente campanilla; Platero, contagiado, en un oleaje de carnes de plata, igual que un chivillo, giraba sobre sus patas, en un vals tosco, y poniéndose en las manos, daba coces al aire claro y suave…
Expresión artística
Un día, el canario verde, no sé cómo ni por qué, voló de su jaula. Era un canario viejo, recuerdo triste de una muerta, al que yo no había dado libertad por miedo de que se muriera de hambre o de frío, o de que se lo comieran los gatos.
A la tarde, el canario se vino al tejado de la casa grande, y allí se quedó largo tiempo, latiendo en el tibio sol que declinaba. De pronto, y sin saber nadie cómo ni por qué apareció en la jaula, otra vez alegre.
¡Qué alborozo en el jardín! Los niños saltaban, tocando las palmas, arrebolados y rientes como auroras; Diana, loca, los seguía, ladrándole a su propia y riente campanilla; Platero, contagiado, en un oleaje de carnes de plata, igual que un chivillo, giraba sobre sus patas, en un vals tosco, y poniéndose en las manos, daba coces al aire claro y suave…
Expresión oral
o
¿Cómo manifiesta
Juan Ramón aquí su amor por los animales?
o ¿Por qué crees que el canario volvió de nuevo a la jaula?
o Cita todos los adjetivos del último párrafo.
o ¿Quién es Diana? ¿ Por qué lo sabes?
o ¿ Cómo baila Platero?
o
¿ Por qué crees
que volvió el canario?
Expresión artística
Ilustra este capítulo.
martes, 25 de febrero de 2014
APRENDEMOS A CONTAR HISTORIAS!
Para que aprendáis a contar maravillosas y fascinantes historias cargadas de intrigas e imaginación.
Tendremos como referencia una cuerda con siete nudos:
Tendremos como referencia una cuerda con siete nudos:
Cada nudo representa unha parte da historia:
- CONTEXTO: É o tempo e o lugar no que transcorre a historia.
- CARÁCTERES: Son las personas, animales y cosas que aparecen en la historia.
- PRROBLEMA : Es la dificultad que tiene el personaje principal con otra persona, animal o cosa.
- AL PRINCIPIO: Primer suceso importante de la historia.
- POR EL MEDIO: Segundo suceso importante de la historia.
- AL FINAL: Tercer suceso importante
- SOLUCIÓN: Es la forma en que se resuleve el problema
LEEMOS PLATERO Y YO CAPÍTULO :LA PÚA
CAPÍTULO: LA PÚA
Entrando en la dehesa de los Caballos, Platero ha comenzado a cojear. me he echado al suelo...
_ Pero,hombre, ¿qué te pasa?Platero ha dejado la mano derecha un poco levantada, mostrando la ranilla, sin fuerza y sin peso, sin tocar casi con el casco la arena ardiente del camino.
Con una solicitud mayor, sin duda, que la del viejo Darbón, su médico, le he doblado la mano y le he mirado la ranilla roja. Una púa larga y verde, de naranjo sano, está clavada en ella como un redondo puñalillo de esmeralda. Estremecido del dolor de Platero, he tirado de la púa; y me he lavado al pobre al arroyo de los lirios amarillos, para que el agua corriente le lama, con su larga lengua pura, la heridilla.
Después, hemos seguido hacia la mar blanca, yo delante, él detrás, cojeando todavía y dándome suaves topadas en la espalda....
LEE ATENTAMENTE EL TEXTO VARIAS VECES. ANOTA TODAS LAS PALABRAS QUE NO ENTIENDAS.
Expresión
oral:
Ø Explica a tus compañeros, el
significado de las palabras que has tenido que buscar en el diccionario.
Ø Busca todos los diminutivos del
texto e indica de que palabra proceden.
Ø ¿Qué comparaciones encuentras ? ¿ Por
que sabes que son comparaciones?
Ø ¿ Cómo se llama el médico de los
animales?
Ø ¿ Qué es un arroyo? ¿ Cómo se llama
el que aparece en este capítulo?
Ø ¿ Qué sentimientos te despierta
este texto?
Expresión
escrita
ü Imagina que estás tú con Platero cuando se lastima. Escribe donde se latima y
que haces para curarlo.
ROSALÍA
Xa sodes todos uns expertos en facer estas nubes de palabras, realmente é unha actividade diferente, pero moi interesante para plasmar en palabras o que tedes aprendido. Este corresponde a Rosalía de Castro.
Moi, moi ben rapaces!
lunes, 24 de febrero de 2014
REPRESENTAMOS UN POEMA DE ROSALÍA
Hoxe, día da nosa estrela ROSALÍA DE CASTRO,festexámolo facendo esta pequena reprentación. Acompañáronnos os nenos e nenas de 3º
domingo, 23 de febrero de 2014
LEEMOS PLATERO Y YO CAPÍTULO : EL CARNAVAL
CARNAVAL
¡Que guapo está hoy Platero! Es lunes de Carnaval, y los niños, que se han disfrazado vistosamente de toreros, de payasos, de majos, le han puesto el aparejo moruno, todo bordado, en rojo, verde, blanco y amarillo, de recargados arabescos.
Agua, sol y frío. Los redondos papelitos de colores van rodando paralelamente por la acera, al viento aguado de la tarde, y las máscaras, ateridas, hacen bolsillos de cualquier cosa para las manos azules.
Cuando hemos llegado a la plaza, unas mujeres vestidas de locas, con largas camisas blancas, coronados los negros y sueltos cabellos con guirnaldas de hojas verdes, han cogido a Platero en medio dun corro bullanguero, y unidas por las manos, han girado alegremente en torno de él.
Platero, indeciso, yergue las orejas, alza la cabeza y, como un alacrán cercado por el fuego, intenta, nervioso, huír por doquiera. Pero, como es tan pequeño, las locas no le temen y siguen girando, cantando y riendo a su alrededor.
Los chicos, viéndolo cautivo, rebuznan para que él rebuzne. Toda la plaza es ya un concierto altivo de metal amarillo, de rebuznos, de risas, de coplas, de panderetas y de almireces...Por fin, Platero, decidido igual que un hombre, rompe el corro y se viene a mí trotando y llorando, caído el lujoso aparejo. Como yo, no quiere nada con los Carnavales... No servimos para estas cosas...
LEE ATENTAMENTE EL CAPÍTULO Y CONTESTA A ESTAS PREGUNTAS.
Comprensión
escrita
v ¿ De qué se disfrazan los niños?
v ¿Cómo se siente Platero en el corro?
¿ Cómo sale?
v ¿ Quiénes tienen la manos azules? ¿ Por qué?
v Escribe los adjetivos del texto
v Dibuja a Platero en el patio del
colegio celebrando con vosotros el carnaval.
sábado, 22 de febrero de 2014
viernes, 21 de febrero de 2014
jueves, 20 de febrero de 2014
A NOSA ESTRELA: ROSALÍA DE CASTRO
Xa estamos celebrando o nacemento de Rosalía de Castro!
Laura trouxo a clase o fermoso libro:
Rosalía pequeniña.
Estivemos lendo algunha das poesías e gustounos moito esta. Decidimos aprendela e recitala.
ROSALÍA PEQUENIÑA
Rosalía pequeniña
soñaba con ser pirata
a pequena Rosalía
escribía na nosa fala.
A meniña silandeira
a da fala ben mainiña
pequeniña, pequeniña
unha meniña gaiteira.
Rosalía pequeniña
medio meiga, medio fada
ao pé da verde silveira
chamando pola alborada.
A rebelde e rebuldeira
non é musa in postal
sube ás ponlas das
figueiras
e alí déitase a soñar.
Rosalia, Rosalía...
Rosalía pequeniña
vestida de moitas cores
que non canta nin ás
pombas
nin ás delicadas
flores.
Rosalía, nena india
poeta dos nosos días
que pos no sentir do
pobo
badaladas de alegría.
Rosalía
pequeniña,
medio
meiga, medio fada
ao
pé da verde silveira
chamando
pola alborada.
A rebelde e rebuldeira
non é musa in postal
sube ás ponlas das
figueiras
e alí déitase a soñar.
Rosalía,
Rosalía...
Rosalía,
rosa, Rosalía
Rosalía, nosa rosa.
E tamén escoitamos este rap!
O ENTROIDO
Xa estamos chegando a unha das festas que máis nos gusta: O ENTROIDO!
É unha festa divertida e alegre, pasámolo moi ben facendo bonecos, caretas, investigando e sobre todo disfrazándonos, e ogando a ser o que non somos o resto do ano: héroes, cociñeiros, avós, personaxes da tele...
Con el tamén chegan as comidas típicas: lacón con grelos, filloas, orellas, flores...
Empezamos a traballar?
UNIDADE DIDÁCTICA 2º CICLO
É unha festa divertida e alegre, pasámolo moi ben facendo bonecos, caretas, investigando e sobre todo disfrazándonos, e ogando a ser o que non somos o resto do ano: héroes, cociñeiros, avós, personaxes da tele...
Con el tamén chegan as comidas típicas: lacón con grelos, filloas, orellas, flores...
Empezamos a traballar?
UNIDADE DIDÁCTICA 2º CICLO
miércoles, 19 de febrero de 2014
UNHA XORNADA CON ROSALÍA
Este traballo, fixénono fai ns anos outros alumnos meus.Prestádelle atención e saberedes máis de Rosalía.
lunes, 17 de febrero de 2014
XORNALISTA POR UN DÍA!
Hoxe, cando chegamos ao cole, a profe díxonos que en segundo estaba pasando algo marabilloso. Rapidamente baixamos a ver que pasaba. Menuda sorpresa! Estaban nacendo pitiños!
De seguido, empezou o noso traballo de xornalistas. Papel en man empezamos a facerllles preguntas aos nenos e as mestras. A continuación elaboramos as nosas noticias.
De seguido, empezou o noso traballo de xornalistas. Papel en man empezamos a facerllles preguntas aos nenos e as mestras. A continuación elaboramos as nosas noticias.
NACEN OS PITIÑOS EN 2º
Os nenos de 2º, do noso cole, están investigando os animais ovíparos. Se lles ocorreu, fai unhas semanas, que podían aprender moitas cousas deles .Hai tres semanas, trouxeron a clase 20 ovos e unha incubadora.
Meteron os ovos na incubadora e fixeron un rexistro diario do que ía acontecendo, déronlles voltas a os ovos para que recibiran calor e esperaron...a que naceran os pitiños. Finalmente, hoxe, día 17 de febreiro empezaron a romperse pouquiño a pouco a pouco e os poliños foron saíndo do cascarón. Agora mesmo, hai sete nacidos, esperamos que pouco a pouco, nazcan os demais.
SYMBALOO DE ROSALÍA DE CASTRO
Aquí vos queda este recompilatorio sobre Rosalía de Castro para que poidades coñecela e desfrutar da súa obra!
domingo, 16 de febrero de 2014
sábado, 15 de febrero de 2014
A NOSA ESTRELA: ROSALÍA!
O vindeiro día 24, é o Día de Rosalía de Castro.
Nesta data celebramos e recordamos especialmente o nacemento desta ilustre poetisa galega. Im os empezar os nosos traballos. Estades preparados? Para empezar, imos a escoitar este fermoso poema: Rosalía pequeniña
Agora, a ler esta noticia!
pincha na imaxe
MENSAXES AMOROSAS
Cuns cartóns de ovos, papel de agasallo, pinturas, boli ... e imaxinación, fixemos estas divertidas mensaxes
cheas de amor!
O día de San Valentín, compartímolas cos nosos compañeiros.
Foi moi emocionate e divertido!
cheas de amor!
O día de San Valentín, compartímolas cos nosos compañeiros.
Foi moi emocionate e divertido!
NOTICIAS DIVERTIDAS!
Imos a empezar a traballar as noticias. Para elo temos que seguir as normas periodísticas: Quen? Cando? Como? Onde? Por que?
Estas preguntas podédelas contestar cambiando a orde. Procurade que as respostas sexan creativas, divertidas e algo disparatas. O resultado vai ser moi divertido.
O tema será o amor.
Espero as vosas noticias!
Estas preguntas podédelas contestar cambiando a orde. Procurade que as respostas sexan creativas, divertidas e algo disparatas. O resultado vai ser moi divertido.
O tema será o amor.
Espero as vosas noticias!
OS POLÍGONOS
jUEGOS Y ACTIVIDADES DIDÁCTICAS SOBRE "POLÍGONOS" PARA NIÑOS DE EDUCACIÓN PRIMARIA. SON UNA FORMA DIVERTIDA PARA APRENDER GEOMETRÍA, QUE ES LA PARTE DE LAS MATEMÁTICAS QUE ESTUDIA EL ESPACIO EN QUE VIVIMOS.
- Elementos de un polígono (Educastur)
- Juego y unidad didáctica sobre polígonos. (Wikisaber)
- Juego para hacer mosaicos usando polígonos (Wikisaber)
CLASES DE POLÍGONOS
POLÍGONOS REGULARES
Suscribirse a:
Entradas (Atom)